اینجا خانه محسنمقدم یا همان موزه مقدم است. نزدیک کیدون حسن آباد و با مترو قابل دسترسی است البته یکم پیاده روی هم باید داشته باشین. خونه خیلی زیبایی بود و تقریباً سعی کرده بودن از همه ایران داخلش استفاده کنن از معماری بگیر تا اشیاء جمع آوری شده. چیزی که اینجا خیلی ذهنم رو درگیر کرد این بود که آقای محسن مقدم بعد از ازدواج با سلما کوموجیان(باستان شناس ارمنی تبار اهل بلغارستان) در این خانه که ارث پدری محسن مقدم بوده ساکن میشوند و خودشون و زندگیشون رو وقف هنر ایران و جمع آوری گذشته ایران میکنند. تا جایی که تصمیم میگیرند هیچ وقت بچه دار نشن تا با خیال آسوده تری خدمت هنر ایران و ایرانی باشند. پس با هزینه شخصی خودشون اشیائ تاریخی و گرانبها رو خریداری میکنن تا هم ازشوننگه داری کنند و هم در موزه در معرض دید عموم مردم قرار بدن. و نتیجش میشه آنچه که الآنمیبینید. گنجینه ای گرانبها و ارزشمند از هنر ایران صحبت اینکه چه آدمای از خود گذشته و فداکار و عاشقی بودن که تاریخ این خاکرو زیبا کردن بله؛ پیشرفت و اعتلای یک کشور در گرو این تفکر هست که منچه میتوانم بکنم که به کشورم اضافه کنم حتی اگر از خودم کم شد ولی حالا اینتفکر که چه میتوانم بکنم که از کشورم بردارم و به خودم اضافه کنم بر این سرزمین سایه انداخته و تا این سایه تاریک نره هیچ پیشرفتی نیست به امید طلوع تفکر درست و پاک بر شب تاریک این روزگار
از ویکیپدیا بخوانید:
خانه و موزه مقدم یا خانه موزهٔ مقدم دانشگاه تهران عمارتی تاریخی مربوط به اواخر دورهٔ قاجار در تهران است که منزل مسکونی خاندان احتسابالملک و مقدمها بود و اکنون موزه اشیای تاریخی است.
این خانه موزه در آغاز، عمارتی بزرگ و مجلل و محل سکونت خاندان محمدتقی خان احتسابالملک از صاحبمنصبان مشهور دربار قاجاریان و رئیس ادارهٔ احتسابیهٔ (شهرداری) تهران و وزیر مختار ایران در برن سوئیس،بوده که بعدها در اختیار فرزندش، محسن مقدم، استاد باستانشناسی دانشگاه تهران قرار میگیرد. او به همراه همسرش، سلما کویومجیان در خانهٔ پدری خود در تهران ساکن شد. محسن مقدم و سلما که زادهٔ بلغارستان و رئیس کتابخانه موزه ملی ایران بود،در کنار فعالیتهای علمی، آثار و اشیاء فراوانی را با هدف حفظ میراث فرهنگی و تاریخی ایران گردآوری کردند.
محسن مقدم بسیاری از آثار ارزشمند جمعآوری شده مانند کاشی، قطعات سنگی تراشیده شده و غیره را با الهام از فضاهای سنتی ـ تاریخی به نحو چشمگیری در جای جای این عمارت قدیمی نصب کرد و برخی دیگر مانند کلکسیون پارچه، چپق و وافور و قلیان، سفالینه، شیشه، تابلو نقاشی، مسکوکات، مُهرها و اسناد تاریخی و غیره را با نظم و ترتیب خاصی در خانه پدری نگهداری نمودهاست خانهٔ احتسابالملک یکی از یادگارهای تهران قدیم است که اکنون به موزه تبدیل شدهاست. این خانه در سال ۱۳۵۱ از سوی محسن مقدم پسر احتسابالملک به دانشگاه تهران اهدا شد. محسن مقدم در سال ۱۳۶۶ ه.ش درگذشت و پس از مرگِ همسرش سلما، در سال ۱۳۶۹ ه. ش، تولیت موزه مقدم در اختیار مستقیم دانشگاه تهران قرار گرفت.
عمارت خانه مقدم مربوط به اواخر دورهٔ قاجار است و در تهران، در ضلع شمالی خیابان امام خمینی (سپه)، خیابان شیخ هادی واقع شدهاست. این اثر در تاریخ ۲۰ آذر ۱۳۷۹ با شمارهٔ ثبت ۲۹۲۹ بهعنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیدهاست.
محسن مقدم از بنیانگذاران دانشکدهٔ هنرهای زیبای دانشگاه تهران و استاد ممتاز این دانشگاه بود. نشان دانشگاه تهران (آرم دانشگاه) را که با الهام از تاریخ و فرهنگ کهن ایران طراحی کردهاست، علیرغم همهٔ تحولات دهههای اخیر، هنوز هم بر سردر دانشگاه باقی است. او اولین ایرانی است که به دریافت نشان لژیون دو نور با درجهٔ «اوفیسیه» از طرف شارل دو گل رئیسجمهور فرانسه مفتخر شدهاست.